قوانین هزاره جدید

1-تمام انسان ها متفاوتند و باید هر کاری می توانند بکنند تا متفاوت بمانند.

2- به هر انسان دو امکان اعطا شده است:عمل و اندیشه.هر دو به یک جا می رسند.

3-به هر انسان د و کیفیت اعطا شده است: قدرت و عطیه.قدرت انسان را به مقابله با سرنوشتش هدایت میکند، عطیه او را وا می داردبخش بهتر وجودش را با دیگران سهیم شود.

4-هر انسان یک فضیلت دارد: قدرت انتخاب.کسی که از این فضیلت استفاده نکند، نفرین می شود و دیگران برایش انتخاب می کنند.

5-هر انسان بر دو برکت برای کسب دانش تسلط دارد: برکت درست عمل کردن و برکت خطا کردن.در دومین مورد همیشه آموزه ای وجود دارد که فرد رابه راه درست هدایت میکند.

6-هر انسانی حق دارد خوشبختی را بجوید و خوشبختی چیزی است که شاد و راضیش میکند.لزوما آنچه شما را خوشبخت می کند، دیگران را هم راضی نمی کند.

7-همه ادیان به خدایی واحد می رسند و همه آن ها سزاوا احترام یکسانی هستند.

تبصره: انسانی که دینی را انتخاب می کند همزمان دارد شیوه ای جمعی برای نیایش و سهیم شدن در اسرار هستی انتخاب میکند. اما او تنها کسی است که برای اعمالش در مسیرش مسئول است و حق ندارد مسئولیت اعمالش را به گردن دینش بیندازد.

....

از کتاب:"چون رود جاری باش" نوشته " پائولو کوئلیو"

پی نوشت ۱: چه حسی بهتون دست میده وقتی در اولین امتحان میان ترم با سوالهای زبان اصلی مواجه میشید که به خاطر خط بینظیر! خواندش هم مشکله چه برسه به فهمیدنش حالا حل کردنش به کنار!!

پی نوشت ۲: فونت نستعلیق . بی نظیره خوشم آمد

پی نوشت ۳: امروز تولد یکی از بهترین و قدیمی ترین دوستانمه.تولدت مبارک مریم جونم

کسی چه میداند!؟

خوشید هیچ وقت از تابیدن باز نمی ماند

من تا زمانی که خوشید درخشان است دوستت دارم

تعداد ستاره های آسمان،بی انتهاست

من به اندازه ستاره های آسمان دوستت دارم

آب اقیانوسها تمام شدنی نیست

عشق من هم هیچ وقت رو به زوال نمیرود

درخت سرو از لحظه کاشتن شروع به رشد میکند پژمرده نمیشود همواره رو به رشد است

عشق من هم هر روز رشد میکند تا به کمال برسد

فراموشت نمیکنم اما به یادت هم نمی آورم شاید تا همیشه ته قلبم ماندی…کسی چه میداند؟

پی نوشت: از نوشته های یه دوست قدیمی و خیلی عزیز که نخواست اسمش رو بنویسم 

پی نوشت۲: لطفا در مورد من خیال بافی نکنید ،فقط نوشته های دوستم رو کپی کردم

نیرو های نامرئی

برای غلبه بر موانع به چهار نیروی نامرئی احتیاج داریم:عشق، مرگ، قدرت و زمان.

باید عشق بورزیم، چرا که خدا به ما عشق می ورزد.

باید از مرگ آگاه باشیم تا زندگی را عمیقا درک کنیم.

باید برای رشد تلاش کنیم،اما نگذاریم قدرتی که از این راه به دست می آید، فریبمان دهد،چرا که می دانیم این قدرت بی ارزش است.

سرانجام باید بپذیریم که زندگی ما _هرچند ابدی است_ در این لحظه گرفتار تار عنکبوت زمان است،با تمام فرصت ها و محدودیت هایش.

این چهار نیرو را نمی توان مشکلاتی دانست که باید حل کرد،چرا که از اختیار هرکسی خارج است.باید آن ها را بپذیریم و بگذاریم آنچه را باید،به ما بیاموزند.

قسمتی از کتاب"چون رود جاری باش" اثر پائولوکوئلیو

پی نوشت: کاش یاد میگرفتیم چطوری حداکثر استفاده رو از زمان ببریم!