کارت اهداء عضو

مایلم اعضای بدنم را در زمان مرگم اهدا کنم. باشد که ادامه زندگی اجزای وجودم نجات بخش زندگی دیگری باشد.

مدتی قبل ثبت نام کردم و خیلی سریع و راحت کارتش به دستم رسید

توضیح بیشتری لازم نیست. هست؟

از شوخی گذشته

دعوت خاطره عزیز به بازی ضرب المثل من رو یاد یه کتاب کوچیک طنز انداخت به نام" از شوخی گذشته"

ضرب المثل نوشتن کار سختی نیست اما یه خاطره در موردش نوشتن سخته...هرچی فکر کردم خاطره خاص قابل تعریفی به ذهنم نرسید.

اما به جاش جملاتی از کتاب فوق رو براتون مینوسیم که روزانه همه ما خاطرات زیادی در رابطه باهاش داریم

1- دو قانون این دفتر:1- همیشه حق با رئیس است.2- وقتی واقعا فکر میکنی رئیس اشتباه میکند و مطمئنی حق با توست به قانون شماره 1 مراجعه کن! (این دو قانون همه جا برقراره حتی در دانشگاه ها!)

2- رمز موفقیت در زندگی: هرچه میدانی به مردم نگو.

3-اگر نمیتوانی قانعشان کنی،گیجشان کن (این سر کلاسها کاربرد زیادی دارد)

4-تواضع نکن، تو آنقدر ها بزرگ نیستی (شکسته نفسی های متکبرانه)

5-هر فرد به بزرگی چیزهایی است که او را خشمگین می سازد.

مرفه بی درد!!

از این اخلاقی که چند ساله پیدا کردم خوشم نمیاد!

اینکه واقعا قدرت درک بعضی آدم ها رو ندارم!

انسان هایی در زندگیم که دوستشون دارم...

مثلا همین پست پایینی...

یا این موضوع جدید...

چرا بعضی آدم های متجدد و ظاهرا با فرهنگ بالا! باید افتخارشون این باشه که فیلم دوربینشون رو برای ظاهر کردن فقط! به فلان عکاسی در میلاد نور تهران میبرند! اصلا هیچ کجای دیگه به این خوبی عکس چاپ نمیکنه! اگه قرار باشه ماه ها هم تهران نروند(یا سالها!!!) فیلم های دوربیشون رو جمع میکنند که فقط ببرند اونجا چاپ بشه!

کلا به این نتیجه رسیدم با این آدم ها نباید بحث کرد!

با عرض معذرت در دلم بهشون میگم"مرفه بی درد و بیکار!!"

پاورقی: اعتراف میکنم که من خودم روی عکس هام خیلی حساسم! اما دیگه وقتی میبینم کیفیت عکسهای عکاسی شهر خودم هم تفاوت زیادی نداره  حاضر نیستم به خاطر این موضوع در تهران وقت تلف کنم!

پاورقی2: شاید این حساسیت من هم از نظر بعضیا غیرقابل درک باشه!