تو هم منحصر به فردی!

همه ما آدمها منحصر به فردیم

حتی یه دو قلو هم تفاوتهای زیادی با هم دارند (حداقل دو قلوهای غیر همسان که من دیدم) خیلی عوامل در شخصیت ما تاثیر میگذارند محیط , خانواده, همسالان مدرسه و حتی به نظر من دورانی که دنیا امدیم اما قسمت هرچند کوچکی هم هست که تنها منحصر به خودمونه که از ابتدای تولد شخصیت ماست .

به آرش کوچولوی خودم نگاه میکنم چیزی نمانده 6ماهش بشود خیلی از اجزای صورتش حتی ترکیب دست و پاهاش مثل باباشه یه کم هم شبیه عمه ی مهربونشه و شاید کمی مادربزرگ باباش...گفتم که ظاهرا شبیه من نیست! اما خوب مثل مامانش خوش خنده هست! (همیشه به شوخی به همسر جان میگم قیافه که مهم نیست خدا رو شکر اخلاقش خودم رفته!) اما واقعیت اینه که یه بچه منحصر به فرده مثل همه بچه های دنیا فقط شبیه خودشه.از همین ابتدای تولد معلومه که خصوصیت های خاصی مخصوص به خودش رو داره که هیچ ربطی به محیط و خانواده و ...نداره.

میخوام بگم هیچ وقت نمیشه آدم ها رو با هم مقایسه کرد. هیچ دو بچه ای شبیه هم نیستن . چرا ما عادت کردیم مقایسه کنیم؟ وقتی نوزادند: هنوز راه نرفته؟ ای بابا فلانی 7 ماهش بود راه میرفت تنبله حتما! چقدر لاغره بچه باید توپول باشه!  

وقتی زیر دبستان هستند: چقدر شلوغ و حرف گوش نکنی چرا مثل فلانی نیستی؟

وقتی مدرسه میروند: چرا 20 نگرفتی ببین فلانی همیشه 20 میگیره!

وقتی دانشگاه می روند: اینم رشته شد قبول شدی ببین دوستات چه رشته هایی قبول شدن!

وقتی ازدواج میکنند:....

چرا ما عادت کردیم مقایسه کنیم

پاورقی: هیچ وقت خودتون رو با دیگران مقایسه نکنید! هیچ وقت هم فکر نکنید شرایط دیگران رو درک میکنید و اگر شما بودید یه جور دیگه رفتار می کردید.

مهم تر از اون هیچ وقت بچه های اطرافتون رو با هم مقایسه نکنید مهم نیست بچه خودتون باشه یا دیگری.

خوب همه ما منحصر به فردیم اما چه میشود که یکی آدم خوبه روزگار میشود یکی آدم بده؟!

 

 

بی ربط: در اینکه وقت نمیکنم بنویسم هیچ شکی نیست !نمیشود هزار ایده هم در ذهنت باشد برای نوشتن باید وقت باشد که تایپش کنی؟! نه شکایتی ندارم اینم دوره ای از زندگی است که دوستش دارم واقعا دوستش دارم.

کتاب بخونید تو رو خدا!

تو رو خدا کتاب بخونید!

چرا؟ چون در بین جوونها کمتر میبینم کسی کتاب بخونه!

خیلی خیلی هنر کنند از کتابهای پاورقی فراتر نمی روند.

یادمه ترم اخر دوره کارشناسی با ترم دومی های آمار درس اختیاری گرفته بودم

کلاس شلوغ در حدود 40 نفر

استاد درس که خیلی هم خوش صحبت بود یادم نیست در مورد چی صحبت میکرد که پرسید چند نفر از شما کتاب " قلعه حیوانات " رو خواندید؟

باورتون نمیشه اما به جز من هیچ کس دیگه کتاب رو نخوانده بود و حتی اسمش رو هم نشنیده بود!

چند تایی فقط اون زمان اسم کتاب رو یادداشت کردند که بخونند!

چرا؟ چرا فکر میکنید کتاب خواندن وقت تلف کردنه؟

فقط نگویید وقت ندارید و نگویید قیمت کتاب گران است! چون خنده داره

چند وقت پیش به دوست  عزیزی یه کتاب روانشناسی کودک معرفی کردم

با خنده بهم جواب داد : والا همه میگن خود آدم باید تجربه کنه از کتاب چیزی نمیشه یاد گرفت!!

متاسفانه نمیشد اما دلم میخواست بهش بگم درسته که تجربه مهمه اما این کتابها هم از روی تجربه و تحقیق نوشته شده ! باور کنید کتابهای روانشناسی کودک خیلی در تربیت بچه ها تاثیر داره.

تا حالا شده در جمع های دوستانه از کتابهایی که خواندید صحبت کنید؟

میدونم از هفته کتاب گذشته اما خوب شما که میدونید فعلا اینترنت ندارم!

اینجا حق مطلب رو خوب در مورد کتاب خواندن نوشته

باور کنید از کتاب خواندن خیلی چیزا یاد میگیرید

 نصف مشکلات جوونهای امروز کتاب نخواندن و مطالعه نداشتنه!

"قلعه حیوانات" رو اگه نخوندید بخونید حتما!

 

پاورقی: شخصیت کتی در کارتون زنان کوچک یادتونه راهنمایی بودم که میداد و بچه ها به من میگفتند کتی! دقیقا کاری که کتی انجام داده بود بعد مدتها انجام دادم او بعدش سرما خورد دعا کنید من سرما نخورم!!(اگه حدس زدید چیه؟)

 

پاورقی: اما در مورد دوستانی که خوب واسه آدم شایعه درست میکنند من قرار نیست هیچی رو تایید کنم!

 

پاورقی: اگه نتونستم به دوستان سر بزنم ببخشید فعلا درکم کنید تو رو خدا!

احترام به انسانها!

در صف نانوایی سنگک بودم

یه آقای افغانی جلوی صف بود و منتظر نان

نفر قبلش یه جوون بود و قبل تر از اون یه آقای مسن

که یکدفعه اون آقای مسن (که بعد فهمیدم معاون مدرسه راهنمایی هست) برگشت به جوونه گفت:

" مگه اینها هم مثل آدمها سنگک می خورند!"

نمیدونم افغانیه خودش رو نشنیدن زد یا نشنید امیدوارم نشنیده باشد

واقعا عصبانی شدم اگر اون آقا مسن نبود حتما یه چیزی بهش میگفتم!

 

شما بگید آیا یه انسانی که امده به کشور خارجی  و واقعا کار میکنه تا برای خانواده اش پول بفرسته شایسته احترام نیست؟

میدونم حرف بعضی ها اینه: جای کار ما را میگیرند! اما خودمونیم چند درصد جوونهای ما حاضرند کارهایی که انها در کشور ما انجام میدهند انجام بدهند!؟

 

به نظرتون یک افغانی در کشور ما با یک ایرانی در کشورهای اروپایی چه فرقی داره؟

دلتون میخواد با دوستانتون فامیلتون آشناتون هم وطنتون که در کشورخارجی کار میکنه یا درس میخونه چه طور برخورد بشه؟

همون طور با افغانی ها برخورد کنید.

 

 

دلم میخواست به اون آقا میگفتم: شما معلمی وظیفه ات اینه احترام گذاشتن را به بچه های مردم یاد بدی!

از اون روز تا حالا به خاطر اینکه تنها خانم ان نانوایی بودم و ان آقا مسن بود و حرفی بهش نزدم از خودم ناراحتم!

 

کاش یاد بگیریم و به بچه هایمان هم احترام گذاشتن به انسان ها را یاد بدهیم! نه اینکه بچه هایمان را از افغانی بترسانیم!

آنها هم مثل ما انسانند !