آرامش در بخشش است!

یکی از جنبه های طنز زندگی ما انسانها این است که از افراد و آدمهایی که موجبات ناراحتی و کدورت خاطرمان را فراهم میکنند جدا می شویم اما بعد از جدایی با فکر کردن به آنها و کارهای ناروایشان به آنها اجازه میدهیم که همچنان مانند گذشته ما را مورد اذیت و آزار قرار دهند.

هرگونه جدایی بدون گذشت و بخشش به منزله این است که افراد را از جلوی چشم خود برداریم و روی شانه هایمان بگذاریم.هرچند دیگر آنها را نمیبینیم اما سنگینی حضورشان هنوز بر ما فشار خواهد آورد.

گذشته را حتی برای خودمان هم که شده باید فراموش کرد و همه را بخشید فقط در این صورات است که می توانید با خیالی آسوده و سبک بار به راه خود ادامه دهید.

از کتاب: شما عظیم تر از انی هستید که می اندیشید

 

در گذشته خیلی از ما کسانی هستند که به نوعی ظلمی به ما کردن حقمون رو ضایع کردن ممکنه دیگه اصلا انها رو نبینید اما تونستید ببخشیدشان؟ 

 

پاورقی: برام مهمه به سوال بالا جواب بدید لطفا!

 

پاورقی بی ربط: فرض کنید که مجبور باشید مطلقا لبنیات نخورید( شیر ماست پنیر بستنی پنیر پیتزا....) تخم مرغ هم نخورید! بادوم پسته گردو و تمام مغزی جات و آجیل! موز! شکلات! انواع ادویه های خوشمزه!....

توجه کنید که هرچی که شیر خشک و تخم مرغ داره هم نمیتونید مصرف کنید (انواع شیرینی و بیسکوییت....) چقدر دوام می اورید احتمالا؟

صبحانه چی میخورید؟ 

حالا تصور کنید که به خاطر این کار به جای همدردی سرزنش هم بشوید!